อุดม, อุดม หมายถึง [ดม, ดมมะ] ว. สูงสุด, ยิ่ง, เลิศ, มากมาย, บริบูรณ์. (ป., ส. อุตฺตม).
[อุดมมะ, อุดม] น. หลักการที่วางระเบียบไว้เป็นแนวปฏิบัติเพื่อให้บรรลุเป้าหมายที่กำหนดไว้.
[อุดมมะ, อุดม] น. จินตนาการที่ถือว่าเป็นมาตรฐานแห่งความดี ความงาม และความจริง ทางใดทางหนึ่งที่มนุษย์ถือว่าเป็นเป้าหมายแห่งชีวิตของตน.
[อุดมมะ, อุดม] น. การศึกษาในระดับสูงกว่ามัธยมศึกษา.
[ดอน] น. ทิศเหนือ ใช้ว่า ทิศอุดร; ข้างซ้าย. (ป., ส. อุตฺตร).
ก. ช่วยเหลือ, เกื้อกูล.
ก. ช่วยเหลือเกื้อกูล.
ว. เล็บยาว. (ช.).